پدر خوب

پدر خوب بودن چگونه محقق می‌شود؟

در گذشته نقش پدر در تربیت فرزند تنها به تربیت پسران، آن هم پس از گذراندن دوره کودکی اختصاص می‌یافت و به مفهوم پدر خوب کمتر اهمیت داده می‌شد.

پدر باید زندگی کردن و سرد و گرم روزگار را به پسر خود می‌آموخت .او را برای چالش‌های زندگی آماده می‌کرد و معمولا شغل پدری خود را هم به او آموزش می‌داد.

اما امروزه با تغییرات سبک زندگی و جامعه و همچنین یافته‌های علمی روانشناسان در زمینه سبک‌های فرزندپروری سالم، نقش پدران در تربیت فرزندان نیز تغییر کرده است. این مسئله به  موضوعی مهم و اساسی تبدیل شده‌است. لازم است هر پدری به نقش‌های خود در تربیت فرزندان آگاه باشد و با همکاری همسر خود آن‌ها را در مسیر رشد و پیشرفت یاری دهد.

پدری خوب بودن در راستای همسری خوب بودن

نقش پدران به جنسیت و سن کودک بستگی دارد. همچنین باور مادران نسبت به نقش پدر در پرورش فرزندشان نیز تأثیرگذار است. پدارن خوب در قدم اول همسران خوبی هستند.

پیش از آن که به وظایف پدری خود بپردازند، اگر تلاش کنند رابطه خود با همسرشان را بهبود بخشند و وظایف همسری خود را به طور مناسب انجام دهند، این مسئله به نقش پدریشان بسیار کمک خواهد کرد.

فرزندانی که عشق و احترام پدران خود را به مادرانشان می‌بینند احساس امنیت و آرامش بیشتری دارند.

این افراد در بزرگسالی مردان دیگر را بیشتر قابل احترام و اعتماد می‌بینند. این احساس موجب اعتماد به نفس بیشتری در فرزندان می‌شود.

مشارکت پدران در انجام مسئولیت‌های خانه و تقسیم این وظایف بین پدر و مادر می‌تواند منجر به انعطاف بیشتر کودکان نسبت به نقش‌های جنسیتی شود. پژوهش‌ها نشان داده‌اند کودکانی که منعطف‌تر با کلیشه‌های جامعه برای نقش‌های زنانه و مردانه، برخورد می‌کنند از سلامت روان بالاتری برخوردار هستند.

وقت گذاشتن برای فرزندان

پدران خوب زمانی را برای ارتباط مثبت با فرزندانشان اختصاص می‌دهند. این زمان جدا از زمان ارتباط همه اعضای خانواده با یکدیگر است و به ارتباط دونفره پدر و فرزند اختصاص دارد. در صورت چندفرزندی بودن خانواده باید زمانی جداگانه برای هرکدام از فرزندان اختصاص داده شود.

بازی های مشترک

برای گذراندن وقت مثبت می توان بازی‌های مشترکی با فرزندان انجام داد که مورد علاقه هردو طرف باشد. برای این کار بهتر است لیستی از بازی‌های مورد علاقه فرزندان و یا بازی های جدید و آموزنده تهیه شود. باید توجه داشت که کودکان مهم ‌ترین اسرار و دغدغه‌هایشان را در حین بازی و ارتباط مثبت بازگو میکنند.

مشارکت در تربیت فرزندان

برای پدری خوب بودن لازم است در تربیت فرزندان و تصمیماتی که برای آن‌ها گرفته شود مشارکت کرد. در صورتی که بیشتر تصمیمات در مورد تربیت فرزندان به مادر محول گردد و پدران از ارتباط مؤثر با فرزند خود سرباز زنند، نقششان در زندگی فرزندانشان کمرنگ می شود. لازم است مادر و پدر هردو در فعالیت‌ها و تصمیمات به صورت روزانه مشارکت داشته ‌باشند و در امور جزئی هم حضور فعال داشته ‌باشند.

گوش دادن به فرزندان

منظور از گوش دادن به فرزندان تنها سر تکان دادن و لبخند زدن هنگام صحبت کردن آن‌ها نیست. پدر خوب، زمان‌هایی که فرزندش شروع به داستان‌پردازی می‌کند و از خیال‌پردازی‌هایش در مورد کارتونی عجیب با او صحبت می‌کند، با او همراه می‌شود و با ایجاد گفتگویی خلاقانه صمیمت خود با فرزندش را ارتقا می‌بخشد. با این کار منجر به رشد و پیشرفت قوه تخیل و خلاقیت فرزند نیز می‌شود. پدر خوب زمانی که فرزندش ناراحت است و به شانه‌ای برای گریستن نیاز دارد، به حرف‌هایش گوش می‌دهد و حمایتش می‌کند.

برقراری ارتباط موثر پدر با فرزند

راه‌های برقراری ارتباط با فرزندان در مادر و پدر متفاوت است. پدران اغلب سعی می‌کنند با انجام فعالیت‌های فیزیکی با فرزندان خود ارتباط برقرار کنند در حالی که مادران در برخورد با فرزندان خود بیشتر احساساتی و اجتماعی هستند و تمایل دارند بیشتر با آن‌ها صحبت کنند. انجام فعالیت‌های فیزیکی با فرزندان و مشارکت پدر و فرزند در کارهای مختلف، جست و خیز و همراه شدن با بازی‌های کودکانه، منجر به تنظیم هیجانات و خلقیات کودکان می‌شود. کودکانی که با پدران خود ارتباط صمیمانه‌ای دارند، از اعتماد به نفس بیشتری برخوردار بوده و اجتماعی‌تر هستند. این افراد در مدرسه و درس‌های خود به گونه‌ای سازگارتر از دیگران عمل می‌کنند.

این کودکان نسبت به کسانی که کمبودهای عاطفی در ارتباط با پدر خود احساس می‌کنند، کمتر به مصرف الکل، مواد و رفتارهای ضد اجتماعی گرایش پیدا می‌کنند. بنابراین لازم است پدران حتی پیش از تولد فرزند آگاهی‌های خود را افزایش داده و سبک ارتباطی مناسبی را در مورد فرزندان خود به کار بگیرند. پدران منبع قدرت و اعتماد به نفس فرزندانشان هستند و در شکل گیری شخصیت و آینده آن‌ها نقش اساسی دارند.

پدر خوب نیازهای فرزندانش را می‌شناسد

پدران ایده‌آل از همان دوران بارداری همسرشان در جریان نیازهای همسر و فرزندشان قرار می‌گیرند. زنانی که همسرشان در هنگام زایمان کنارشان حضور داشتند درد کمتری تجربه کرده و زایمان راحت‌تری داشته‌اند. این توجه و مراقبت از فرزندان پس از تولد نیز باید ادامه یابد. مشارکت پدر در انجام کارهای مراقبتی از نوزاد مثل غذا دادن، خواباندن، عوض کردن پوشک و حمام کردن کودک می‌تواند به ارتباط مثبت بین پدر و فرزند کمک کند.

فرزندان در دوره های مختلف زندگی، کودکی، نوجوانی و جوانی نیازهای متنوعی را ابراز می‌کنند. بنابراین در جریان رشد و نمو فرزند حضور روزانه پدر باید حفظ شود.

پدرها باید با دوستان صمیمی فرزندانشان آشنا شوند. همچنین سعی کنند با والدین آن‌ها نیز ارتباط داشته باشند.

در جریان فعالیت‌های روزمره فرزندان مانند انجام تکالیف، شرایط مدرسه، کلاس‌های فوق برنامه قرار بگیرند. اما دقت کنید که این توجه، شما را تبدیل به والدین هلیکوپتری نکند. والدین هلیکوپتری یا بیش‌کنترل‌گر والدینی هستند که همیشه فرزندانشان را همراهی می‌کنند. مانند هلیکوپتری که بالای سر آن‌ها پرواز می‌کند اعمالشان را در نظر دارند.