بازی های قدیمی ایرانی

بازی های قدیمی ایرانی همچون فرهنگ ایرانی اصیل هستند. کشورهایی مانند ایران که دارای تاریخ و فرهنگ کهن هستند، دارای میراث نا ملموسی هستند. این میراث ناملموس شامل موسیقی، بازی های محلی، پوشش جوامع محلی، هنر و معماری می شود.

سابقه ی 6000 ساله ی بازی

شاید در ساده‌ترین حالت بتوان بازی را فعالیّت‌های آزاد و خود انگیخته‌ای دانست که بدون هیچ جبر و فشاری برای تفریح و خوشی صورت می‌گیرند. طبیعتاً نمی‌توانیم تاریخ مشخصی را به عنوان آغاز فعالیّت‌های این چنینی در نظر بگیریم، اما براساس یافته‌های باستان‌شناسی از محوطه‌هایی مانند سیلک، تپه‌سراب و شوش، می‌دانیم که 4 تا 6 هزار سال قبل از میلاد، اسباب‌بازی وجود داشته است. در این کاوش‌ها، پیکره‌های کوچکی با طرح حیوانات و انسان که از سنگ و استخوان ساخته شده‌اند، پیدا شده است. همچنین، پیکره سنگی از یک شیر پیدا شده که روی ارابه‌ای چرخدار از جنس قیر سوار است. همچنین گفته می شود هدیه دادن اسباب بازی هم از دوران باستان رایج بوده است. اجداد ما اسباب بازی های قدیمی و ساده چوبی را به عنوان هدیه به کودکان تقدیم می کردند.

حدس بزن

اين بازي قدیمی ایرانی هم يکي از شادترين و سرگرم‌کننده‌ترين بازي‌هاي داخل خانه است. اگر باران مي‌بارد يا حوصله بيرون رفتن از خانه را نداريد، مي‌توانيد در خانه بنشينيد و با هم يک بازي شاد را تجربه کنيد.

اين بازي اين‌طور اجرا مي‌شود که شما يک کلمه را که براي طرف مورد بازي يک خاطره دارد و يا به آن علاقه‌مند است را روي يک تکه کاغذ نوشته و روي پيشاني او بچسبانيد. بقيه افراد با دادن راهنمايي به او کمک مي‌کنند تا آن کلمه را حدس بزند. اين بازي خيلي شاد و سرگرم کننده است و افراد را ياد خاطرات خوب گذشته‌شان مي‌اندازد.

هفت سنگ

این بازی باعث هماهنگی چشم و دست می شود و یک نوع ورزش ذهن هم هست.

برای انجام این بازی، افراد به دو گروه مساوی تقسیم می‌شوند و هر کدام یکی از بازیکنان خود را به‌عنوان سردسته و رهبر برمی‌گزینند. یک گروه در فاصله معینی از محل هفت‌سنگ که روی هم چیده شده‌اند، قرار می‌گیرند تا به نوبت با توپ تنیس، سنگ‌ها را مورد هدف قرار داده و بزنند. گروه دوم نیز پشت هفت‌‌سنگ، منتظر نتیجه‌اند تا هرگاه توپ پرتاب‌شده توسط گروه اول به هفت‌‌سنگ برخورد نکرد، فورا جایشان را با آن گروه عوض کنند ولی اگر برخورد کرد و آرایش آنها را به هم زد، توپ را بردارند و با پاسکاری و هدف‌گیری سعی کنند نفرات گروه اول را با توپ بزنند. اگر توپ به بازیکن برخورد کند، از دور بازی اخراج می‌شود.

همچنین نفرات گروه اول در هر فرصتی که به دست آورند، سراغ سنگ‌ها می‌روند تا آنها را روی هم بچینند و امتیاز بگیرند. مشخص است که برای انجام چنین کاری، یکی از دوستان باید خود را به خطر بیندازد. همچنین یارش را مقابل ضربات توپ پوشش دهد. اگر باز هم مورد ضرب توپ قرار گرفت و از بازی اخراج شد، دیگری کار را به اتمام می‌رساند ولی اگر دیگر بازیکنی نمانده باشد، بازی تمام می‌شود و در دور بعدی جا و نقش گروه‌ها عوض خواهد شد. در پایان، گروهی که زودتر 7 امتیاز کسب کند، برنده است.

دست رشته ( دستش ده)

در این بازی که هرچه تعداد نفرات آن بیشتر باشد، لذت بازی بیشتر خواهد بود، فردی به‌عنوان خرس وسط انتخاب می‌شود. این فرد باید حین پاسکاری توپ (با دست) بین بازیکنان، توپ را از آنها بگیرد. شخصی که توپ را از دست می‌دهد، جای او را می‌گیرد. عمل قاپیدن توپ در هوا نیز در این بازی مجاز است.

بشین و پاشو

بازیکنان در محوطه‌ای نزدیک به هم و در کنار هم می ‌ایستند. مربی کلماتی مانند: بشین، پاشو، نشین، پانشو را به طور تصادفی و نامرتب ادا می ‌کند. سپس آن ها موظف به اجرای حرکات دستور داده شده هستند. تأخیر و اشتباه در اجرا، به منزله خطاست و بازیکن خاطی خود به خود از بازی خارج می‌شود. لازم به ذکر است که لفظ (بشین) مفهوم  (ایستاده بمان) را و لفظ (پا شو) مفهوم  (نشسته بمان) را می‌رساند.